Verward over transcendentalisme? Je bent niet alleen! Transcendentalisme is een beweging die veel mensen gedurende een lange periode hebben ontwikkeld, en als gevolg daarvan kan de complexiteit ervan het moeilijk maken om het te begrijpen.

Dat is waar wij binnenkomen. Lees dit artikel om een ​​eenvoudige maar volledige definitie van transcendentalisme te leren: belangrijke transcendentalistische overtuigingen, een overzicht van de geschiedenis van de beweging, hoofdrolspelers en voorbeelden van transcendentalistische werken. Aan het einde zul je alle informatie hebben die je nodig hebt om over de transcendentalistische beweging te schrijven of deze te bespreken.

Wat is transcendentalisme?

Het draait allemaal om spiritualiteit. Transcendentalisme is een filosofie die begon in het midden van de 19e eeuw en waarvan de oprichters Ralph Waldo Emerson en Henry David Thoreau waren. Het draait om de overtuiging dat spiritualiteit niet kan worden bereikt door rede en rationalisme, maar door zelfreflectie en intuïtie. Met andere woorden: transcendentalisten geloven dat spiritualiteit niet iets is dat je kunt verklaren; het is iets dat je voelt. Een transcendentalist zou beweren dat een wandeling op een prachtige plek een veel spirituelere ervaring zou zijn dan het lezen van een religieuze tekst.

De beweging van het transcendentalisme ontstond als resultaat van een reactie op zowel het unitarisme als het tijdperk van de rede. Beide concentreerden zich op de rede als de belangrijkste bron van kennis, maar transcendentalisten verwierpen dat idee. Enkele van de transcendentalistische overtuigingen zijn:

• Mensen zijn van nature goed
• De samenleving en haar instituties zoals de georganiseerde religie en politiek zijn corrumperend. In plaats van er deel van uit te maken, moeten mensen ernaar streven onafhankelijk en zelfredzaam te zijn
• Spiritualiteit moet voortkomen uit het zelf, niet uit de georganiseerde religie
• Inzicht en ervaring zijn belangrijker dan logica
• De natuur is prachtig, moet diep worden gewaardeerd en mag niet door mensen worden veranderd

Belangrijke transcendentalistische waarden

De transcendentalistische beweging omvatte veel overtuigingen, maar... deze passen allemaal in hun drie belangrijkste waarden: individualisme, idealisme en de goddelijkheid van de natuur.

Individualisme

Misschien wel de belangrijkste transcendentalistische waarde was het belang van het individu. Ze zagen het individu als puur, en ze geloofden dat de samenleving en haar instellingen deze zuiverheid corrumpeerden. Transcendentalisten hechtten veel waarde aan het concept van zelfdenken en geloofden dat mensen het beste waren als ze onafhankelijk waren en voor zichzelf konden denken. Alleen dan kunnen individuen samenkomen en ideale gemeenschappen vormen.

Idealisme

De focus op idealisme komt uit de Romantiek, een iets eerdere stroming. In plaats van logica en aangeleerde kennis te waarderen zoals veel ontwikkelde mensen destijds deden, transcendentalisten hechtten veel belang aan verbeeldingskracht, intuïtie en creativiteit . Ze zagen de waarden van het Tijdperk van de Rede als controlerend en beperkend, en ze wilden een meer ideale en plezierige manier van leven terugbrengen.

Goddelijkheid van de natuur

Transcendentalisten geloofden niet in georganiseerde religie, maar ze waren erg spiritueel. In plaats van te geloven in de goddelijkheid van religieuze figuren, zagen ze de natuur als heilig en goddelijk. Ze geloofden dat het voor mensen van cruciaal belang was om een ​​nauwe relatie met de natuur te hebben, net zoals religieuze leiders prediken over het belang van een nauwe relatie met God. Transcendentalisten zagen de natuur zo perfect als zij was; mensen moeten niet proberen het te veranderen of te verbeteren.

Geschiedenis van de transcendentalistische beweging

Wat is de geschiedenis van het transcendentalisme? Hier is een overzicht van de beweging, inclusief het begin, de hoogte en de uiteindelijke achteruitgang.

Oorsprong

Terwijl mensen sinds het begin van de 19e eeuw ideeën begonnen te bespreken die verband hielden met het transcendentalisme, de beweging zelf vindt zijn oorsprong in het New England van de jaren 1830, specifiek Massachusetts. Unitarisme was de belangrijkste religie in het gebied en legde de nadruk op spiritualiteit en verlichting door middel van logica, kennis en rationaliteit. Jonge mannen die het unitarisme bestudeerden en het niet eens waren met deze overtuigingen, begonnen elkaar informeel te ontmoeten. Unitarisme maakte een bijzonder groot deel uit van het leven aan de Harvard Universiteit, waar veel van de eerste transcendentalisten naar school gingen.

In september 1836 organiseerde Ralph Waldo Emerson de eerste bijeenkomst van wat later de Transcendente Club zou worden genoemd. Samen besprak de groep de frustraties van het unitarisme en hun belangrijkste overtuigingen, waarbij ze zich baseerden op ideeën uit de romantiek, Duitse filosofen en de spirituele hindoeïstische teksten, de Upanishads. De transcendentalisten beginnen geschriften over hun overtuigingen te publiceren, te beginnen met Emersons essay Nature.

Hoogte

De Transcendental Club bleef regelmatig bijeenkomen en trok nieuwe leden aan, en sleutelfiguren, met name Emerson en Henry David Thoreau, publiceerden talloze essays om transcendentalistische overtuigingen verder te verspreiden. In 1840, het tijdschrift De wijzerplaat is gemaakt voor transcendentalisten om hun werken te publiceren. Utopia-gemeenschappen, zoals Brook Farm en Fruitlands, probeerden van transcendentalisme een complete levensstijl te maken.

Afwijzen

Tegen het einde van de jaren veertig van de negentiende eeuw waren veel belangrijke transcendentalisten zich op andere bezigheden gaan richten, en de beweging nam af. Deze achteruitgang werd nog verder bespoedigd door de vroegtijdige dood van Margaret Fuller, een van de leidende transcendentalisten en medeoprichter van De wijzerplaat. Hoewel er in deze periode een kleinere tweede golf van transcendentalisme plaatsvond, kon de korte heropleving niet de populariteit terugbrengen die de beweging het afgelopen decennium had genoten, en verdween het transcendentalisme geleidelijk uit het publieke discours, hoewel mensen nog steeds zeker de overtuigingen van de beweging delen. Zelfs recentelijk zijn films zoals Het Genootschap van Dode Dichters En De Leeuwenkoning brengen transcendentalistische overtuigingen tot uitdrukking, zoals het belang van onafhankelijk denken, zelfredzaamheid en genieten van het moment.

Sleutelfiguren in de transcendentalistische beweging

Op het hoogtepunt steunden veel mensen de overtuigingen van het transcendentalisme, en talloze bekende namen uit de 19e eeuw zijn met de beweging in verband gebracht. Hieronder staan ​​vijf belangrijke transcendentalisten.

Ralph Waldo Emerson

Emerson is de sleutelfiguur in het transcendentalisme. Hij bracht veel van de oorspronkelijke transcendentalisten samen, en zijn geschriften vormen de basis van veel van de overtuigingen van de beweging. De dag voordat hij zijn essay Nature publiceerde, nodigde hij een groep van zijn vrienden uit om lid te worden van de Transcendental Club, een bijeenkomst van gelijkgestemde individuen om hun overtuigingen te bespreken. Hij bleef clubbijeenkomsten organiseren, essays schrijven en toespraken houden om het transcendentalisme te promoten. Enkele van zijn belangrijkste transcendentalistische essays zijn The Over-Soul, Self-Reliance, The American Scholar en Divinity School Address.

Henry David Thoreau

Thoreau, de op een na belangrijkste transcendentalist, was een vriend van Emerson, die vooral bekend is vanwege zijn boek Walden . Walden wordt gefocust de voordelen van individualisme, eenvoudig leven en nauw contact met en observatie van de natuur. Thoreau verzette zich ook vaak tegen de regering en haar acties, met name in zijn essay Burgerlijke ongehoorzaamheid.

Margaretha Fuller

Margaret Fuller was misschien wel de leidende vrouwelijke transcendentalist. Ze was een bekende journaliste en fervent voorstander van vrouwenrechten en hielp mee aan de oprichting ervan De wijzerplaat , het belangrijkste transcendentalistische tijdschrift, met Emerson, dat hielp haar plaats in de beweging te versterken en de ideeën van het transcendentalisme onder een breder publiek te verspreiden. Een essay dat ze voor het tijdschrift schreef, werd later als boek gepubliceerd Vrouw in de negentiende eeuw , een van de eerste feministische werken in de Verenigde Staten. Ze geloofde in het belang van het individu, maar was vaak van mening dat andere transcendentalisten, namelijk Emerson, zich te veel op individualisme concentreerden ten koste van sociale hervormingen.

Amos Bronson Alcott

Een vriend van Emerson, Alcott (vader van Kleine vrouwen' s Louisa May Alcott), was een onderwijzeres die bekend stond om zijn innovatieve manieren om leerlingen les te geven en te corrigeren. Hij schreef talloze stukken over transcendentalisme, maar de kwaliteit van zijn schrijven was zodanig dat de meeste niet te publiceren waren. Als bekend abolitionist weigerde hij zijn hoofdelijke belasting te betalen uit protest tegen de annexatie van Texas door president Tyler als slavengebied. Dit incident inspireerde Thoreau tot een soortgelijk protest, wat ertoe leidde dat hij het essay Burgerlijke ongehoorzaamheid schreef.

Frederik Hendrik Hedge

Frederic Henry Hedge ontmoette Emerson toen beiden studenten waren aan de Harvard Divinity School. Hedge studeerde om unitair predikant te worden, en hij had al een aantal jaren muziek en literatuur in Duitsland gestudeerd. Emerson nodigde hem uit om deel te nemen aan de eerste bijeenkomst van de Transcendental Club (oorspronkelijk Hedge's Club genoemd, naar hem genoemd), en hij woonde een aantal jaren bijeenkomsten bij. Hij schreef enkele van de eerste stukken die later als transcendentalistische werken werden gecategoriseerd, maar later raakte hij enigszins vervreemd van de groep en weigerde stukken te schrijven voor De wijzerplaat.

George Ripley

Net als Hedge was Ripley ook een unitarische predikant en stichtend lid van de Transcendental Club. Hij richtte de utopische gemeenschap Brook Farm op, gebaseerd op belangrijke transcendentalistische overtuigingen. Bewoners van Brook Farm werkten op de boerderij (welke baan ze ook het aantrekkelijkst vonden) en gebruikten hun vrije tijd voor activiteiten die ze leuk vonden, zoals dansen, muziek, spelletjes en lezen. Financieel kon het echter nooit goed gaan met de boerderij en het experiment eindigde al na een paar jaar.

Kritiek op het transcendentalisme

Vanaf het begin trok het transcendentalisme talloze critici vanwege zijn niet-traditionele en soms ronduit vreemde ideeën. Veel transcendentalisten werden als verschoppelingen gezien, en veel tijdschriften weigerden door hen geschreven werken te publiceren. Hieronder staan ​​enkele van de meest voorkomende kritiekpunten.

Spiritualiteit boven georganiseerde religie

Voor de meeste mensen was het meest schokkende aspect van het transcendentalisme dat het de individuele spiritualiteit promootte boven kerken en andere aspecten van de georganiseerde religie. Religie was in die tijd de hoeksteen van het leven van veel mensen, en elke beweging die hen vertelde dat het corrumperend was en het op moest geven, zou voor velen ondoorgrondelijk zijn geweest.

Overmatige afhankelijkheid van onafhankelijkheid

Veel mensen, zelfs sommige transcendentalisten zoals Margaret Fuller, voelden dat transcendentalisme soms negeerde het belang van gemeenschapsbanden en benadrukte te veel de noodzaak om op niemand anders te vertrouwen dan op zichzelf , tot op het punt van onverantwoordelijkheid en vernielzucht. Sommige mensen geloven dat het boek van Herman Melville Moby Dick werd geschreven als een kritiek op de volledige afhankelijkheid van onafhankelijkheid. In de roman schuwt het personage Achab bijna alle banden van kameraadschap en is hij uitsluitend gefocust op zijn doel: het vernietigen van de witte walvis. Dit leidt uiteindelijk tot zijn dood. Margaret Fuller was ook van mening dat transcendentalisme meer steun zou kunnen bieden aan gemeenschapsinitiatieven om de levens van anderen te verbeteren, bijvoorbeeld door te pleiten voor vrouwen- en kinderrechten.

Abstracte waarden

Vind je het moeilijk om te begrijpen wat transcendentalisten werkelijk wilden? Dat deden veel mensen ook, en het zorgde ervoor dat ze de beweging zagen als niets meer dan een stel dromers die het leuk vonden om traditionele waarden te bekritiseren, maar niet zeker wisten wat ze zelf wilden. Edgar Allen Poe beschuldigde de beweging ervan onduidelijkheid te bevorderen omwille van de onduidelijkheid.

Onrealistische utopische idealen

Sommige mensen beschouwden de focus van de transcendentalisten op het genieten van het leven en het maximaliseren van hun vrije tijd als hopeloos naïef en idealistisch. De kritiek richtte zich vaak op de utopische gemeenschappen die sommige transcendentalisten in het leven riepen om het gemeenschapsleven en de balans tussen werk en arbeid te bevorderen. Nathaniel Hawthorne, die in het gemeenschappelijke woonexperiment van Brook Farm verbleef, had zo'n hekel aan zijn ervaring dat hij een hele roman schreef: De Blithedale-romantiek , waarbij hij het concept en de transcendentalistische overtuigingen in het algemeen bekritiseerde.

Belangrijke transcendentalistische werken

Veel transcendentalisten waren productieve schrijvers, en er zijn talloze voorbeelden van transcendentalistische citaten, essays, boeken en meer. Hieronder staan ​​vier voorbeelden van transcendentalistische werken, en welke van de transcendentalistische overtuigingen ze ondersteunen.

Zelfredzaamheid door Ralph Waldo Emerson

Emerson schreef dit essay in 1841 om zijn mening te geven over de kwestie van, je raadt het al, zelfredzaamheid. Door het hele essay heen bespreekt hij het belang van individualiteit en hoe mensen de verleiding moeten vermijden om zich aan de samenleving te conformeren ten koste van hun ware zelf. Het bevat ook de uitstekende zin Een dwaze consistentie is de kobold van kleine geesten, aanbeden door kleine staatslieden, filosofen en godgeleerden.

Er zijn volgens Emerson drie belangrijke manieren waarop mensen zelfredzaamheid in de praktijk moeten brengen: door middel van non-conformiteit (een man moet bedenken wat een blinde bluf is dit spel van conformiteit), eenzaamheid boven de samenleving (de grote man is hij die te midden van de de menigte houdt met volmaakte zoetheid de onafhankelijkheid van de eenzaamheid in stand), en spiritualiteit die in het eigen zelf wordt gevonden (de relaties van de ziel met de goddelijke geest zijn zo puur, dat het godslasterlijk is om te proberen hulp in te schakelen). Zelfredzaamheid en de nadruk op het individu boven de gemeenschap is een kernovertuiging van het transcendentalisme, en dit essay speelde een sleutelrol bij het ontwikkelen van die visie.

Bladeren van gras door Walt Whitman

Uitgegeven in 1855, de eerste editie van Bladeren van gras bevatte 12 gedichten zonder titel. Whitman was een fan van Emerson en was opgetogen toen deze zijn werk zeer prees. De gedichten bevatten veel transcendentalistische overtuigingen, waaronder een waardering voor de natuur, individualisme en spiritualiteit.

Een belangrijk voorbeeld is het gedicht dat later getiteld wordt Lied van mezelf die begint met de regel Ik vier mezelf en gaat verder met het prijzen van de voordelen van het individu. Welkom is elk orgaan en kenmerk van mij, het genieten van de natuur (de geur van groene bladeren en droge bladeren, en van de kust en de donkergekleurde zee). rotsen en hooi in de schuur), de goedheid van mensen (je zult het goede van de aarde en de zon bezitten), en de verbindingen die alle mensen delen (want elk atoom dat van mij is, behoort net zo goed van jou).

De zomerregen door Henry David Thoreau

Dit transcendentalistische gedicht, zoals veel van Thoreau’s werken, richt zich op de schoonheid en eenvoud van de natuur. Het gedicht, gepubliceerd in 1849, beschrijft de vreugde van de verteller om tijdens een regenbui in een weiland te zijn.

In het gedicht wordt vaak melding gemaakt van het plezier dat het observeren van de natuur met zich mee kan brengen, en er zijn veel beschrijvingen van de weide, zoals: Een klaverplukje is een kussen voor mijn hoofd/En viooltjes overstijgen mijn schoenen. Maar Thoreau maakt ook een punt om te laten zien dat hij gelooft dat de natuur leuker is en een betere plek om van te leren dan intellectuele bezigheden zoals lezen en studeren. Hij begint het gedicht met dit vers: Mijn boeken die ik graag zou weggooien, kan ik niet lezen/'Tussen elke pagina dwalen mijn gedachten af/Beneden in de weide, waar rijker voer is,/En ik zal het niet erg vinden om hun juiste doelwit en gaat later verder met Hier terwijl ik onder deze walnotentak lig,/Wat kan mij het schelen voor de Grieken of voor de stad Troje,/Als er nu rechtvaardiger veldslagen worden uitgevochten/Tussen de mieren op de kroon van dit heuveltje?

mooiste glimlach

Hij maakt duidelijk dat hij de werken van Shakespeare en Homerus vergelijkt met de geneugten van de natuur hij vindt de natuur de betere en leukere manier om te leren. Dit komt overeen met de transcendentalistische overtuiging dat inzicht en ervaring meer voldoening geven dan het leren uit boeken.

Wat is schoonheid? van Lydia Maria Kind

Lydia Maria Child, een vrouwenrechtenactiviste en abolitionist, schreef dit essay, dat werd gepubliceerd in De wijzerplaat in 1843. Het essay bespreekt wat schoonheid inhoudt en hoe we schoonheid kunnen waarderen.

Het verwijst vaak naar het transcendentalistische thema dat intuïtie en inzicht belangrijker zijn dan kennis om te begrijpen wanneer iets mooi is, zoals in de regel Schoonheid wordt gevoeld, niet gezien door het begrip. Alle kennis in de wereld kan niet verklaren waarom we bepaalde dingen zo mooi vinden; we weten gewoon dat ze dat zijn.

Samenvatting: Definitie van transcendentalisme

Wat is een goede definitie van transcendentalisme? Transcendentalisme is een filosofische beweging rond spiritualiteit die halverwege de 19e eeuw populair was. De belangrijkste overtuigingen van het transcendentalisme waren dat mensen van nature goed zijn, maar kunnen worden gecorrumpeerd door de samenleving en instellingen, inzicht en ervaring. Belangrijker dan logica: spiritualiteit moet voortkomen uit het zelf, niet uit georganiseerde religie, en de natuur is prachtig en moet worden gerespecteerd.

De transcendentalistische beweging bereikte haar hoogtepunt in de jaren dertig en veertig van de negentiende eeuw en omvatte veel bekende mensen, met name Ralph Waldo Emerson en Henry David Thoreau. Transcendentalisten schreven veel, en door hun werken te lezen kun je een beter beeld krijgen van de beweging en haar kernovertuigingen.

Wat is het volgende?

Het AP Literatuurexamen afleggen? Bekijk onze ultieme gids voor de AP Engelse literatuurtest en onze lijst met oefentoetsen AP Literatuur .

Wat je ook leest, het is belangrijk om literaire apparaten te begrijpen. Hier zijn 31 literaire apparaten die je moet kennen.

Er zitten veel beelden in transcendentalistische gedichten en andere geschriften. Leer alles wat u moet weten over beeldmateriaal door onze gids te lezen.